Dom pesnika i dramskog umetnika nadomak Trga republike
Boho stil, mnoštvo knjiga i javna terasa sa mozaicima
Dvosobni stan pesnika i dramskog umetnikа Nemanje Dragaša, sa čijih prozora pogled pada na ciglene krovove kućе podignute na krovu, u kojoj se nekad nalazio atelje poznatog beogradskog slikara. Iako se nalazi nadomak Trga republike, u njoj vlada gotovo seoska tišina, i jedino što se čuje je cvrkut ptica, katkad gramofon, i mini-vodopad iz akvarijuma sa ribicama. Povremeno, zalaje i Miša — Nemanjin koker španijel.
Nemanja je mladi srpski pesnik crnogorskog porekla. 2012. godine je postao najmlađi član Udruženja književnika Srbije. Jedan je od najnagrađivanijih pesnika svoje generacije. Do sada je objavio osam knjiga poezije, snimio više od deset filmova, producirao veliki broj projekata u pozorištu, vokalno doprineo brojnim reklamama i radio-dramama, pa čak i radio u nemačkom gradu Rostoku, u oblasti ljudske genetike i biotehnologije (da!).
Kada se 2021. godine vratio iz Nemačke, Nemanja je živeo u avalskom području, poznatom po zelenilu, ali je ovog proleća odlučio da se preseli bliže poslu, nadomak Narodnog pozorišta i Trga republike.
Stan u Kolarčevoj ulici bio je prvi koji je pogledao, i hemija se dogodila instant. Centralni komad nameštaja je starinska komoda u punom drvetu, koja krasi čitav ambijent: velika i raskošna, ona predstavlja idealni odgovor na enterijer u dominantno boho stilu. U sredini su tepih sa folklornim motivima iz Gruzije, jastuci sa etno ornamentima, pleteni tabure i deo eklektične biblioteke sa knjigama na srpskom, engleskom, ruskom, ukrajinskom, gruzinskom, španskom, i mnogim drugim svetskim jezicima. Kao uspomena na prethodnog stanara na zidovima se čuvaju dela nepoznatog umetnika, a u spavaćoj sobi je kolekcija izuzetno retke retro i savremene dizajnerske odeće, iza koje stoji priča o putovanjima, potpunom proživljavanju poetske vizije iznova, ali i formiranju autentičnog stila. Kobaltno-plavi starinski čajnik iz prve polovine 20.v, koji je Nemanja nasledio od bake po ocu, Magde, postao je kantica za zalivanje cveća, a javna terasa koju deli sa komšijama, čini idealno mesto za okupljanje komšija i prijatelja. Popločana je izuzetnim mozaicima i predstavlja savršen prostor za zaljubljivanje u Beograd.
Nemanja voli putovanja i umesto uobičajenih suvenira, on sa putovanja donosi primerak „Malog princa“ na jeziku one zemlje koju je posetio. Ova dirljiva kolekcija zauzima zasebnu policu. Do sada, Nemanja ima oko 80 primeraka knjige, na preko 50 jezika.
Tekst: Ljudmila Gorguca
Fotografije: Junona Slavina
